Πολιτική με αντιφάσεις δημιουργεί σύγχυση

Βασίλης Μανδαράκης μέλος της ΚΕ της ΔΗΜΑΡ, Γραμματέας της ΝΕ Ηλείας.

ΟΜΙΛΙΑ ΣΤΗΝ ΚΕΝΤΡΙΚΉ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΤΗΣ ΔΗΜΑΡ 2-3/11/13

1.Οι θέσεις είναι αδύναμες στα οικονομικά θέματα, έχουν σοβαρές αντιφάσεις σε μεγάλο μέρος τους, κυρίως στην πολιτική πρόταση. Αυτό εξηγείται διότι προσπαθούν να υποστηρίξουν αλλά και να χαράξουν αλλοπρόσαλλες νεοκομμουνιστικοαριστερές, αντιφατικές πολιτικές, και όχι ρεαλιστικές, προοδευτικές μεταρρυθμιστικές και ορθολογιστικά κεντροαριστερές. 

Η πολιτική είναι μια διαδικασία που χρειάζεται εκτός των υπόλοιπων και ευφυείς κινήσεις.
Ευφυολογήματα και ιδεολογήματα δεν χρειάζεται, και όσοι το επιχειρούν βρίσκονται σε αδιέξοδο, δέστε τι τακτική προτείνουμε στα μέλη μας και τι πολιτική στους πολίτες.

-Δεν συμφωνούμε με τις με τις ασκούμενες πολιτικές αλλά δεν ζητάμε εκλογές. 
-Θέλουμε κυβερνητική σταθερότητα, την έχει ανάγκη η χώρα διότι εκτός των άλλων, είμαστε σε πρόγραμμα διάσωσης, άρα δεν ζητάμε εκλογές.
-Πως εξασφαλίζεται η κυβερνητική σταθερότητα, με την συμμαχική κυβέρνηση στην οποία μετέχει το ΠΑΣΟΚ, αφού εμείς την βάλαμε σε σοβαρό κίνδυνο με την αποχώρηση μας.
-Τι ψελλίζουμε για την κυβέρνησημότητα της χώρας. Αλλαγή πολιτικής της κυβέρνησης και ίσως πρωθυπουργού με διαφοροποιήσεις στη σύνθεση της από την κοινοβουλευτική ομάδα της ΝΔ, και με αλλαγές συσχετισμών εντός βουλής.
-Απορρίπτουμε από συνομιλητή μας το ΠΑΣΟΚ, που μετέχει στην Κυβέρνηση για να υπάρχει κυβερνητική σταθερότητα, που την θέλουμε και την επιδιώκουμε και εμείς, επειδή όμως κάνει ακριβώς αυτό, εμείς δεν θέλουμε να συνεργασθούμε μαζί του για την ΚΑ.
Αυτό το αιτιολογούμε επειδή διαφωνούμε με την ασκούμενη δεξιά πολιτική. Δηλαδή επιθυμούμε κυβερνητική σταθερότητα, η οποία επιτυγχάνεται μόνο αν το ΠΑΣΟΚ μετέχει στην κυβέρνηση, και το κάνει. Παράλληλα από την άλλη ζητάμε από ένα άλλο κόμμα να ασκεί την πολιτική που θα ασκούσαμε εμείς. Κρύβουμε έτσι κάτω από το χαλί ότι η δική μας απουσία από την κυβέρνηση α)δεν μπορεί να αντικατασταθεί από άλλο κόμμα, β)η απουσία μας, οδήγησε ποιο δεξιά τις ασκούμενες πολιτικές και για αυτό έχουμε  σοβαρές ευθύνες για τα αδιέξοδα στην πορεία της χώρας. Άλλωστε εάν θα μπορούσε να συμβεί αυτό θα ακύρωνε το έργο που επικαλούμαστε ότι κάναμε, όσο μετείχαμε στην κυβέρνηση. Αυτά τα πολύ αντιφατικά και αδιέξοδα προτείνουμε, για εφαρμοσμένη πολιτική.
Για αυτό δεν πείθει η πολιτική μας σύντροφοι διότι είναι σε σύγχυση  και όχι γιατί αποτελεσματικά δεν την προωθούν όσοι την υποστηρίζουν ή γιατί υπάρχουν εσωτερικές διαφωνίες.

2.ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΩΝ
Η πολιτική συμμαχιών που επιδιώκουμε και που νομίζουμε ότι έχουμε, μετά από την αποχώρηση μας από την κυβέρνηση, μας έχει οδηγήσει στην απομόνωση. Έχουμε οδηγηθεί να συνομιλούμε μόνο με τον Λομβέρδο και τον Καστανίδη, το μόνο με ενοχλεί.
-Ρωτούν αρκετοί σύντροφοι και το επικαλούνται σαν επιχείρημα, γιατί όλοι αυτοί που υπογράφουν το κείμενο των ‘’58’’ δεν ανταποκρίνονται στο δικό μας κάλεσμα για την δημιουργία της ΚΑ. Ξεχνούν όμως όσοι ρωτούν, ότι αρκετοί από αυτούς είχαν υπογράψει την αρχική διακήρυξη της ΔΗΜΑΡ. Επίσης πολλοί από αυτούς είχαν θετικά ανταποκριθεί στο δεύτερο κάλεσμα μας, για την δημιουργία του ΦΟΡΟΥΜ της ΚΑ, το οποίο χωρίς εξήγηση, απότομα διαλύσαμε, και τους αφήσαμε ξεκρέμαστους να αναρωτιούνται, γιατί. Τι περιμέναμε να ταυτιστούν πλήρως μαζί μας ή να γίνουν μέλη του κόμματος; Αν δεν υπαναχωρούσαμε από το ΦΟΡΟΥΜ, με τους περισσότερους από αυτούς αλλά και με πάρα πολλούς άλλους, με τη ΔΗΜΑΡ σε πρωταγωνιστικό ρόλο θα είχαμε καταφέρει θετικά, ουσιαστικότερες εξελίξεις για την συγκρότηση του χώρου της ΚΑ νωρίτερα. 

-Οι σύντροφοι που υπόγραψαν το κείμενο έκκληση των 58, στο οποίο αναφέρεται ότι δεν είναι κόμμα αλλά πρόσκληση σε διάλογο, και όσοι μετέχουν στο συντονιστικό, σύνδεσαν τη ΔΗΜΑΡ μετο τμήμα της κοινωνίας, τις ανησυχίες και τις αναζητήσεις όσων ενδιαφέρονται για την ενότητα της ΚΑ. Κυρίως μας σύνδεσαν με τις προοπτικές που μπορεί να έχει η χώρα, οι οποίες θα έχουν θετικό πρόσημο μόνο αν δημιουργηθεί ο χώρος της ΚΑ. ΑΝΑΠΛΗΡΩΣΑΝ και διόρθωσαν την λάθος πολιτική συμμαχιών που έχουμε, σαν ΔΗΜΑΡ.
Τα προβλήματα που έχει η χώρα είναι μεγάλα απαιτείται ρεαλισμός, ευρύτερες συνθέσεις και συναινέσεις για να αντιμετωπιστούν, αυτό λέμε συνέχεια και αναφέρουν ιδιαίτερα, (χωρίς βέβαια να προσδιορίζουν ουσιαστικά, ρεαλιστικές αξιόπιστες δυνάμεις), οι θέσεις,. Οι ευρύτερες συναινέσεις μεταρρυθμίσεις αναδεικνύονται και στο κείμενο κάλεσμα των 58. Οι δύο προσπάθειες τονίζουν την ανάγκη ύπαρξης του χώρου της ΚΑ. Αυτό προσπαθούν να συνδέσουν οι σύντροφοι μας με την συμμετοχή τους. Αυτή την αναγκαιότητα υπογράμμισε και ο γραμματέας του κόμματος, με την ουσιαστική πολιτική του παρέμβαση, το λιγότερο αναγκαίο και ρεαλιστικό είναι να συζητήσουμε μαζί τους. Εξίσου σημαντικό είναι ότι η παρουσία των συντρόφων μας στους ‘’58’’, λειτουργεί αποτρεπτικά, στην υποτιθέμενη πιθανότητα, για όσους επιχειρήσουν να ‘’μονοπωλήσουν ή να χειραγωγήσουν’’ το εγχείρημα, όπου αρκετοί εντός ΔΗΜΑΡ θα το αξιοποιούσαν σαν επιχείρημα ενάντια στην προσπάθεια. 
-Από την άλλη είναι εντυπωσιακό ότι σύντροφοι, δεν απορρίπτουν και δεν αφορίζουν, με την ίδια ένταση, την προσέγγιση με τους Λομβέρδο και Καστανίδη, αυτοί που συνομιλούν μαζί τους, δηλαδή Χατζησωκράτης, Παναγιώτου Μαργαρίτης είναι εχθροί, υπηρετούν άλλο πολιτικό σχέδιο, για την ανάγκη της ύπαρξης του χώρου της ΚΑ;

-Δεν μπορούσα ποτέ να φανταστώ όταν δημιουργούσαμε την ΔΗΜΑΡ, ότι θα έχει αναδειχθεί σε κύριο ζήτημα αν είναι σωστό να συζητάμε με όμορους, από άποψη θέσεων, χώρους. 

Έτσι για την ιστορία να θυμίσω. Στο προγραμματικό συνέδριο το 2008 του τότε ΣΥΝ η συντριπτική πλειοψηφία της σημερινής ΔΗΜΑΡ είχαμε διαφωνήσει, μαζί με την σημερινή ηγεσία, με το πολιτικό του μέρος. Διότι δεν εξηγούσε με ποιους θα συνεργαζόμασταν για να υλοποιήσουμε εκείνο το πρόγραμμα, δεν συγκεκριμενοποιούσε τις πολιτικές συμμαχίες, εκτός από γενικές πολιτικές αοριστίες, όπως κάνουμε σήμερα. Στην ουσία δηλαδή εμείς όλοι απαιτούσαμε, με προϋποθέσεις, σαν σύμμαχο το ισχυρό τότε ΠΑΣΟΚ. 
Είναι αντιφατικό, είναι νεοκουμουνιστική οπισθοχώρηση ότι με διάφορες αιτιολογίες και αφορμές, εμείς σήμερα, σε συνθήκες κρίσης που απαιτούν σύνθεση, συμπόρευση για ουσιαστικές, προοδευτικές μεταρρυθμίσεις, να αποκλείουμε το σημερινό πολύ αδύνατο ΠΑΣΟΚ, με την γνώστη επιχειρηματολογία του φθαρμένου κλπ, αλλά και τις άλλες δυνάμεις και προσωπικότητες, όπως αντίστοιχα έκανε η τότε ηγεσία του ΣΥΝ που εγκαταλείψαμε. Πότε ήταν σωστή η αντίληψη για τις συμμαχίες μας τότε ή σήμερα. Δεν καταλαβαίνουν όσοι υποστηρίζουν αυτή την ανύπαρκτη πολιτική συμμαχιών ότι οδηγούν σε αδιέξοδο το κόμμα, αλλά και την χώρα. Ας το σκεφτούν πολύ σοβαρά και να αντιμετωπίσουν το ‘’κείμενο κάλεσμα των 58’’ σαν μια ευκαιρία για αλλαγή πολιτικής, υπάρχει ακόμα χρόνος!!